ஒரு அழகான பழத்தோட்டத்தில், ஒரு பெரிய ஆப்பிள் மரம் இருந்தது. அந்த மரத்தில் பல நிறங்களில் ஆப்பிள்கள் தொங்கிக் கொண்டிருந்தன. சிவப்பு, பச்சை, மஞ்சள் எனப் பல வண்ண ஆப்பிள்கள் மரத்தில் அழகாக இருந்தன.
அந்த மரத்தில் ஒரு சிவப்பு ஆப்பிள் இருந்தது. மற்ற ஆப்பிள்களைப் போலில்லாமல் அது மிகவும் சிறியதாக இருந்தது. மற்ற ஆப்பிள்கள் தன்னைப் பார்த்து சிரிப்பதை அது கவனித்தது. “நான் ஏன் இவ்வளவு சிறியவனாக இருக்கிறேன்?” என்று அது வருத்தப்பட்டது.
ஒரு நாள், ஒரு சிறிய சிறுவன் தோட்டத்திற்கு வந்தான். அவன் மரத்தில் தொங்கிக் கொண்டிருந்த ஆப்பிள்களைப் பார்த்து மிகவும் மகிழ்ந்தான். அவன் ஒவ்வொரு ஆப்பிளையும் கையில் எடுத்துப் பார்த்தான். கடைசியாக அவன் கண்கள் சிறிய சிவப்பு ஆப்பிளின் மீது விழுந்தது.
“இந்த ஆப்பிள் எவ்வளவு அழகு!” என்று சிறுவன் சொல்லிவிட்டு அதைப் பறித்துச் சென்றான். மற்ற ஆப்பிள்கள் சிறிய சிவப்பு ஆப்பிளைப் பார்த்து பொறாமைப்பட்டன. ஆனால் சிறிய சிவப்பு ஆப்பிள் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. ஏனென்றால், அது ஒருவரை மகிழ்விக்க முடிந்தது.
சிறுவன் வீட்டிற்குச் சென்று ஆப்பிளை தன் அம்மாவிடம் கொடுத்தான். அம்மா ஆப்பிளை வெட்டிப் பார்த்தபோது அதன் உள்ளே ஒரு சிறிய விதை இருப்பதை கண்டாள். அந்த விதையை மண்ணில் போட்டு தண்ணீர் ஊற்றினாள்.
சில நாட்களில் விதை முளைத்து ஒரு சிறிய செடி ஆனது. அந்தச் செடி வளர்ந்து பெரிய மரமாக மாறியது. அந்த மரத்தில் பல சிவப்பு ஆப்பிள்கள் காய்த்தன. அந்த ஆப்பிள்கள் எல்லாம் சிறியதாக இருந்தாலும், மிகவும் சுவையாக இருந்தன.
முற்றும்.
📍அரூபி தளத்தில் உங்கள் படைப்பை பதிவிட இத்திரியை கிளிக் செய்யவும்.
