1915 மற்றும் 1926 க்கு இடையில், என்செபாலிட்டிஸ் லெதார்ஜிகா (Encephalitis Lethargica) என்ற மர்மமான நோய் உலகம் முழுவதும் பரவியது. இது பெரும்பாலும் தூக்க நோய் (sleeping sickness) என்று அழைக்கப்பட்டது.
இந்த நோய் காய்ச்சல், தொண்டை வலி மற்றும் தலைவலி போன்ற காய்ச்சல் போன்ற அறிகுறிகளுடன் தொடங்கியது.
பல நோயாளிகளுக்கு இது தீவிரமான சோம்பல் மற்றும் நரம்பியல் கோளாறுகளின் நிலைக்கு முன்னேறியது.
சிலர் நீண்ட நேரம் தூக்கம் போன்ற நிலைகளில் விழுந்தனர், மற்றவர்கள் விழித்திருந்தாலும், உணர்வுபூர்வமாக இருந்தாலும், அசையவோ அல்லது பேசவோ முடியாமல் உறைந்து போயிருந்தனர்.
இந்த நோய் மூளையை, குறிப்பாக இயக்கம் மற்றும் விழிப்புணர்வைக் கட்டுப்படுத்தும் பகுதிகளைத் தாக்கியது.
உயிர் பிழைத்தவர்கள் பெரும்பாலும் நடுக்கம், தசை விறைப்பு மற்றும் மெதுவான இயக்கம் போன்ற பார்க்கின்சோனியன் அறிகுறிகள் உட்பட கடுமையான மற்றும் நிரந்தர குறைபாடுகளுடன் இருந்தனர்.
உலகம் முழுவதும் அரை மில்லியனுக்கும் அதிகமான மக்கள் பாதிக்கப்பட்டதாகவும், கணிசமான பகுதியினர் நோய் அல்லது அதன் சிக்கல்களால் இறந்ததாகவும் மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
என்செபாலிட்டிஸ் லெதார்ஜிகாவின் காரணம் ஒருபோதும் உறுதியாக அடையாளம் காணப்படவில்லை. சில ஆராய்ச்சியாளர்கள் இது ஒரு வைரஸ் தொற்றால் தூண்டப்பட்டிருக்கலாம் என்று நம்புகிறார்கள்.
இது 1918 ஆம் ஆண்டு இன்ஃப்ளூயன்ஸா தொற்றுநோயுடன் தொடர்புடையதாக இருக்கலாம், மற்றவர்கள் ஒரு ஆட்டோ இம்யூன் எதிர்வினையை (autoimmune reaction) சந்தேகிக்கின்றனர்.
1930 களின் முற்பகுதியில், நோயாளிகளின் எண்ணிக்கை வேகமாக குறைந்து, இறுதியில் மறைந்துவிட்டது.
இந்த நோயின் திடீர் தோற்றம் மற்றும் மறைவு மருத்துவ வரலாற்றில் தீர்க்கப்படாத பெரிய மர்மங்களில் ஒன்றாகவே உள்ளது.
