சின்னஞ்சிறு பட்டன், அதன் பெயர் “Enter”,
ஒரு பெரும் உலகத்தின் கதவு, அது.
முன்பெல்லாம், புத்தகங்களின் உலகத்தில்,
புதிய பாதைகளை, புதிய உலகங்களை தேடினான்,
இப்பொழுதோ,
விரல் நுனியில்,
“Enter” பட்டன்,
அவனை முழுமையாக,
அதனுள் மூழ்கச் செய்கிறது.
அவன் சிந்தை,
இனி புத்தகம் அல்ல,
கணினியின் திரை.
அங்கே, ஒவ்வொரு பக்கமும்,
ஒரு புதிய உலகம்,
ஒவ்வொரு கிளிக்கும்,
ஒரு புதிய கதை,
அவன் தேடுகிறான்,
ஒரு நிஜமான அனுபவத்தை,
ஆனால்,
அது, கணினியின்
மாய உலகத்தில்,
காணாமல் போகிறது.
அவன்,
புத்தகங்களின் வாசனை மறந்தான்,
புத்தகங்களில் உள்ள,
காகிதத்தின் தொடுதலை,
அவன் உணராமல் போனான்.
அவன்,
விரல் நுனியில்,
எண்ணற்ற உலகங்களை,
அடைந்து விட்டான்,
ஆனால்,
அவன்,
தனது உள் மனதின்
உலகத்தை,
மறந்து விட்டான்.
(“இந்தக் கவிதை,
புத்தக வாசிப்பின் குறைவை,
கணினியின் ஆதிக்கத்தை,
எளிமையான சொற்களால்
விளக்குகிறது.” என் எண்ணம் இதை காண தோணியது வரிகளில் மிளிர விட்டேன்)
இ.டி.ஹேமமாலினி
சமூக ஆர்வலர்
படம் பார்த்து கவி: நிஜ உலகை மறந்தான்
previous post
