ஒரு சிறிய கிராமத்தில், குச்சி மிட்டாய் விற்பனை செய்யும் ஒரு முதியவர் இருந்தார்.
அவர் தினமும் கிராமத்தின் தெருக்களில் சுற்றித் திரிந்து, தனது சுவையான குச்சி மிட்டாயை விற்பார். அவரது மிட்டாய், குழந்தைகளுக்கு மிகவும் பிடிக்கும்.
ஒரு நாள், ஒரு பணக்காரக் குழந்தை, முதியவரிடம் குச்சி மிட்டாய் வாங்க வந்தது. குழந்தை மிட்டாயை வாங்கிவிட்டு, அதை தரையில் வீசி எறிந்தது.
முதியவர் மிகவும் வருத்தப்பட்டார். ஆனால், அவர் எதையும் பேசவில்லை.
பிறகு, அந்தக் குழந்தை வீட்டிற்கு சென்று, தன் தாயிடம் நடந்ததை சொன்னது. குழந்தையின் தாய், அவனை திட்டி, அந்த முதியவரிடம் மன்னிப்பு கேட்கும்படி சொன்னார்.
அதன்பிறகு, அந்தக் குழந்தை முதியவரிடம் சென்று மன்னிப்பு கேட்டது. முதியவர் மன்னித்தார்.
ஆனால், குழந்தையிடம், “என் மிட்டாய் மட்டும் தான் வீணானது அல்ல, உன் நல்ல குணங்களும் வீணாகிவிடும்” என்று சொன்னார்.
முற்றும்.
