எழுதியவர்: இ.டி. ஹேமமாலினி
தேர்வு செய்த தலைப்பு: காற்று
“பரந்த நிலப்பரப்பில் சூரியன் மறைந்ததும், ஒரு மென்மையான காற்று வீசத் தொடங்கியது.
“காற்று குன்றுகளுக்கு ரகசியங்களை சொல்வது போல, பனை மரங்கள் சலசலத்தது மற்றும் தொலைதூர சோலைகளின் வாசனையை சுமந்து சென்றது.
“தேவி பாறை விளிம்பில் நின்று, காற்றின் மென்மையான தொடுதலை அவள் தோலில் உணர்ந்தாள்.
“அவள் கண்களை மூடிக்கொண்டு, தென்றல் தன்னைத் தழுவிக் கொள்ள அனுமதித்தாள்,
“காற்று தேவியின் தலைமுடியை பின்னால் இழுத்துச்செல்வது போல உணர்ந்தாள்.”
“காற்றின் அமைதியான இருப்பை உணர்ந்த அவள் ஆழமாக மூச்சை இழுத்தாள். திடீரென்று, காற்றில் ஒரு மெல்லிய மெல்லிசை ஒலிப்பதை அவள் கேட்டாள்.
“மெல்லிசை சத்தமாக அதிகரித்தது, காற்றின் மென்மையான ஓசையுடன் இசைக்கருவிகளை வாசிக்கும் இசைக்கலைஞர்களின் குழுவை தேவி கண்டாள்..
“நாட்கள் செல்லச் செல்ல, காற்றின் சுகம் தேவி மற்றவர்களுடன் பகிர்ந்து கொண்டாள்..”
“ஆனா அடுத்த நொடி மெல்லிய காற்று புயலாக மாறியது தேவி நடுங்கி ஐய்யோ என்று அலற ஆரம்பித்தாள்..
“அந்த காற்றில் வீட்டின் கூரை பறக்க அமைதி யின்றி மக்கள் அங்கும் இங்கும் ஓட..
“மெல்லிய காற்று தான் ரசிக்க முடியும் புயல் காற்று யாரால் ரசிக்க முடியும் ?என்று எண்ணினாள்
முற்றும்.
போட்டியில் கலந்து கொள்ள விரும்புவோர் இத்திரியை கிளிக் செய்யவும்.
