வாரம் நாலு கவி

சாயம் போய்த்தான் கிடக்கிறது பெயருக்கு ஏற்றதாய்மண்ணை முட்டினாலும் விண் பூட்டிக் கொள்ளும்அத்திப்பூவாய் அத்தியாயம் எழுதப்பாடுகிறதுவிவசாயியின் விந்தை சிரிப்பு ஹரிமாலா

நெற்கட்டையில் நின்று, மண்ணின் வாசம் தாங்கி, வளர்கின்ற நான் வளம். பனி மழையில் குளிக்கும், உழவின் உறவை பறிக்க, என் கனவுகள்…

விஷமாய் மாறிய நிலத்தடிநீர் நேரத்தில் பெய்யாத மழைநீர் தேவையே இல்லாத வெள்ளநீர் சாகும் தருவாயில் சாகுபடிநிரந்தர தீர்வில்லாத அரசாங்கம் ஆனாலும் சோறுபோடும்…

வயிற்றுப் பசி தணிக்கும்அட்சயப் பாத்திரம் இவன்நிலச் சுவட்டின் சுவடுகளுடன்தன்னுழைப்பைத் தாரக மந்திரமாக்கிஇயந்திரமாக மாறிப் போனபசுமை இரகசியத்தின் ரசிகன்! ஆதி தனபால்

கண்முன்னே தெரியும் கடவுளவன் அனைவரின் வாழ்வின் பங்களானவன் இயற்கையோடு இணைந்து இயல்பானவன் கால மாற்றத்தினால் வாழ்விழந்தவன் உழைப்பின் உருவமாய் உருவானவன் அவன்…

அகிலத்திற்கும் அன்னம் உருவாக்கிடுவான்..களைப்பின்றி கலப்பையை சுமந்திடுவான்..வியர்வையை உரமாக்கி உழுதிடுவான்..விளைநிலங்களை சுவாசமாய் காத்திடுவான்..உழவின்றி அமையாது உலகு..உழவனின்றி அமையாது உணவு…! ✍அனுஷாடேவிட்

புனலின் கனலின் விசும்பின்அசைவை அறிவிற் கோர்த்து வெற்று மண்ணை ஆழ்ந்துழுதுபுற்றெனப் பொன்னமுதம் ஈனும்வரலாறு விழுங்கி ஒளிக்கும்விஞ்ஞானி வரிசையில் ஆதியானகுடி! புனிதா பார்த்திபன்

பொங்கல் யாருக்கு !!!??நாற்று அவன் நட்டால்நாடு பசி ஆறும்அவன் வியர்வை சிந்தநம் வாழ்வு  உயரும்கதிர் அவனருக்க நமக்கு பொங்கல், ஆனால் உழவனுக்கு!!!??…

சேற்றில் கால்பதியாவிட்டால்… நமக்குசோறு கிடையாது. உழைத்து உழைத்து மெலிந்தவன்…அவனதுபிரச்சனைஏராளம்…. பிரச்சனைக்குஒரே தீர்வு… உழுபவனுக்கேநிலம் சொந்தம்…! ஆர். சத்திய நாராயணன்.

வானம் பார்த்து ஏங்கித்தவிப்பது பூமி மட்டுமல்ல கடன் வாங்கி நிலத்தில் ஏர் பூட்டிய விவசாயியும்தான் மேகக்கூட்டங்களே திரளாய் வந்துகளைவீர் அப்பாமரன் துயரே!…