டிசம்பர்

தொழிலாளர் நலன் ஒன்றுவிவசாயிகளைப் பேணல் நன்றுசிறுதொழில் காப்பு முக்கியம்சிறுபான்மை மக்களுடன் ஐக்கியம்பன்முகத் தன்மை நாட்டிற்கும்இன்முகம் காட்ட வங்கிக்கும் …பெரணமல்லூர் சேகரன்

அவள் மனம் எனும்வங்கியில் என் நினைவுகளைநான் சேர்க்க  காதல்வட்டி  தினமும் கூடவட்டியும் முதலுமாய் வரவாய்வந்தது கல்யாணத்தில் முடிந்தது.                                மித்ரா சுதீன்

அதென்னவோ தெரியவில்லைஉன்னிடமிருந்து பிரிவதில்லை என் நிழல்… நிழல் பார்க்க கூடாதென யார் சொல்வது உன் நிழல் கூட விட்டுச் செல்கிறது உன்…

கதிரவன் வீச்சினின்று காக்கும் தருவின்பிம்பமாய்த் தரையில்…இயற்கை எழிலைப்பெட்டிக்குள் பிடித்துப்போடும் கருவியாய்…எங்கும் எதிலும் எப்பொழுதும் எனைவிட்டுநீங்காத நிழலேநிஜமே நீயே…. நாபா.மீரா

கருமைக் கரையில்உண்டு உறங்குவர்காரியம் கூடியதும்காலத்தைப் பழிப்பர்மரங்களும் மாறாதுமனிதமும் வீழாதுபடர்ந்த நிழல்தொடரும் பயணிக்கவெள்ளை உள்ளம்வாழும் நிழலோடு.. ஹரிமாலா

பால்வண்ணன் அண்ணன்விழியொளியால் தீட்டுகிறான்விழிசேர்பவற்றை ஓவியமாய்! கருவோவியங்களுக்கு வண்ணம்தீட்டகடனாய் கேட்கிறான்நீலத்தை நீள்வானிலே! வானும் மறுத்துச்சிவக்கஅக்கினியாய் அழன்றவன்ஆவேசமாய் தரையிறங்குகிறான்தீட்டிய ஓவியங்களைசரசரவென அழித்து! புனிதா பார்த்திபன்

யாருமில்லா தனிமையிலும்ஒளியிருக்கும் இரவிலும்உடன்பிறப்பாய் இருப்பவனே திடப்பொருளில் உதித்தவனே!சுவரோ தரையோஆறோ குளமோ ஒளியினை தடுத்துநிழலாய் வாழ்பவனே!வண்ணங்கள் துறந்த கருநிற அழகனே!                     பூமலர்

ஒளிப் பயணத்திற்குகட்டணம் இல்லாதுஇலவசச் சுங்கச்சாவடியாய்தஞ்சமென வருபவரெவருக்கும்செய்கூலி சேதாரமில்லாமல்சேர்த்ததைத் தனதாக்காமல்அள்ளித்தந்து வள்ளலாய்அடுத்தவரின்பமே ஆனந்தம்ஆயுளுக்குமுழைக்கும் நிழலல்லநிஜம் நீ! ஆதி தனபால்

உடன் தொடர்வதுபோலச் செய்வதுஒரே நிறமானதுசிலநேரம் அச்சமூட்டுவதுஒளிக்கேற்ப மாறுவதுமானிட நிழல் வெயிலில் தெரிவதுநிழலின் அருமைகைம்மாறு கருதாதுமரத்தின் நிழல் …பெரணமல்லூர் சேகரன்

ஆகிறது…! சூரியனேகாரணம். நீயார்…? உயிர்இருக்கா…? உடல்இருக்கா…? கூடவேவருகிறாய்… நேசமா…..? பாசாமா…?? ஆனாலும்மோசம். இருட்டிலேமறைவாய்பிடித்தபடம்… நிழல்நிஜமாகிறது…!!! ஆர் சத்திய நாராயணன்