நவம்பர்

குரோதம் என்னும் கரைப்படிந்த குருதி பலரின் இரத்தம் உறிஞ்சும் சாத்தான் கருணை இல்லா காலனின் கயிரானவன்குரோதமெனும் குணமே மனிதவாழ்வின் சாபமே குரோதமெனும்…

நல்ல குணம்இல்லா விட்டால்பரவாயில்லை. பெரிய தவறு அல்ல. ஆனால் வெறுப்பைகக்க கூடாது… வெறுப்புஒரு கொடியவிஷம். குரோதம்என்றும்கூடவே கூடாது…! மனிதனுக்குமுக்கிய குணம்தேவை… ஆர்…

விதியின் சதியோ அதிர்ஷ்டத்தின் பலனோ பிறந்த இடம் வறுமையாச்சு – அது தந்தையின் குடியால் நிரந்தரமாச்சே தங்கையின் பசி கண்டு படிப்பு…

வயோதிகத்தில் உறவுக்கு வறுமைஇளமையில் இனிமைக்கு வறுமைஈகைதரும் இன்ப த்திற்கு வறுமைஈனுவதால் வலிக்கும் வறுமைவயதிற்கான வாழ்வில் வறுமையென்றுவறுமை செழுமையாக உள்ளது சர் கணேஷ்

பொருள் வறுமை தீர்ந்திடும்பணம் அது சேரும்பொழுதுபசி வறுமை தீர்ந்திடும்உணவு  வயிற்றை நிரம்பும்பொழுதுஅன்பின் வறுமையது தீராதுஆயுளது தீரும் வரை.                            -மித்ரா…

இருப்பெனும் பெட்டகம்இருட்டறையில்பாதுகாப்பாய் பதுக்கப்படும்வேளையில்சில வயிறுகள்கைதியாகவறுமையெனும் இருளுக்குவாதாடஆளில்லாமல் மௌனமொழிதலைதூக்கபசியால் நிறைந்திருந்துவயிறு!! ஆதி தனபால்

கொடிது கொடிது வறுமை நெடிது இளமையில் வறுமை ஆட்சிகள் மாறியும் தொடரும்காட்சிகள் வறுமை இடரும்இருப்பது பொதுவாய்ப் போதலில்துறப்பது வறுமை ஆதலில் …பெரணமல்லூர்…

விழிகளில் நிரம்பாத நிறங்களாய் ருசியினை உணராத நாவாய்தொண்டைக் குழிக்குள் இறங்கும்உணவின் கனம் குறைவாய்வளராத உடம்பை மறைக்கசொற்ப துணியும் வறுமையாய் – பாக்கியலட்சுமி

சில்லறை இல்லை வீசி வந்தேன் வார்த்தைகளை பிச்சைக்காரனிடம் வறுமை…ஓட்டு வீட்டின் ஒழுகளில் சாரல் மழை…கொசுவர்த்தியின் புகையில் தூங்கா தூக்கம் தலையணை இல்லா…

இல்லாததை எண்ணி உழன்றுஇருப்போனின் இகழ்ச்சி தாங்கிகைசேரா கனவுகளின் அழுத்தத்தில்ஒருநொடி வீறிட்டெழும் உறுதியில்உடைந்து நொறுங்கிடும் வறுமைஉயர்வின் உன்னத அஸ்திவாரமே! புனிதா பார்த்திபன்