வாரம் நாலு கவி

வெண்மைக் கற்களின் மின்னல் சுவரெங்கும் விரிய…பச்சைப்பசேல் தாவரங்கள் உயிர்ப்புடன் மிளிர…இயற்கை ஒளி பாயும் சாளரங்கள் கண்களுக்கு இதம் சேர்க்க..இது நவீன சமையலறையின்…

விசும்பும் கடலும் சங்கமிக்கையில்,இளஞ்சிவப்பு வண்ணம் வானைப் போர்த்திக் கொள்ள,ஆகாயம் அண்ணாந்து பார்த்திட,ஓங்கி உயர்ந்த கட்டிடங்கள்,கண்களுக்குப் பெரும் பெட்டகங்களாய்!இயற்கையின் வனப்பைப் போர்த்தி,கம்பீரமாய் நிற்கும்…

பச்சை வாழை இலை விரித்து, அசைவ விருந்து படைத்து,பார்வையிலே பரவசம் பொங்க, பலவித உணவு சேர்த்து!நுகர்ந்தாலே நாவூற வைக்கும் நறுமண விருந்து…

சமையலறை புராதனமோ நவீனமோ அன்னலட்சுமி வாசம் செய்யும் இடமன்றோ?அக்னியில் வெந்து சோறாக்கித் தந்திடும்அடுப்பு…சுத்தமாய் நித்தமும் துடைத்தேபராமரித்திடல் அவசியமே….எண்ணெய்ப் புகை… பதமாய் வெளியே…

மரத்தளமும், வெள்ளைச் சுவரும்,பசுமைச் செடிகளும் சூழ்ந்திட,அழகிய வடிவமும், அடுப்பும்,சமையல் கவிதைகள் பாடிட.சூரியக் கதிர்கள் ஜன்னல் வழி,சமையலறையை ஒளிரச் செய்ய,மணக்கும் உணவின் வாசம்…

விழிகளுக்கு வண்ணமாகும் நீண்டெழுந்த கட்டிடங்கள்வாழும் வழியானதிது வளியின் வழித்தடத்தை உடைந்தெரிந்து உருவானது ஊருமறியுமோ! சுதந்திர அடையாளமாய் பேர் கொண்ட பாவப்பறவைகளின்போர்க்கொடியறியா பேதைமை…

வானமும் தொட்டுவிடும் தூரம்தான்…. அண்ணாந்து பார்க்கும் அடுக்கு மாடிக் கட்டிடங்கள் மேலே வானம் கீழே பூமிசிறு புள்ளியாய் …. மேலிருந்து கீழ்…

பச்சை பசேலென அடர்ந்து வளர்ந்துபரந்து விரிந்த மரம் செடிகளும்பழமும் காயும் பறிக்க வரும்பலவகை பறவை விலங்கின் இனங்களும்குளங்களும் மலைகளும் நிறைந்த நிலங்களும்வளமையும்…

தானாக முளைத்த கட்டிடங்கள் அல்லவேராக இருந்த தொழிலாளர்கள் கட்டியவைபோர் வெறி கொண்டு தாக்கிநேர் எதிரில் அழிவை நோக்கிதரைமட்டம் ஆவது பெருங் கொடுமைகெட்ட…

விண்ணை நோக்கி உயர்ந்த கட்டிடங்கள்,ஒவ்வொன்றும் ஒரு கனவின் கோபுரம்.ஜன்னல்களில் மின்னும் ஒளி,நகரத்தின் இதயத்துடிப்பு அது.மேகங்கள் தவழும் உச்சிகள்,கீழே மனிதர்களின் ஓட்டம்.ஒவ்வொரு மாடியிலும்…