2025

கண்ணின் இமை போல் துணை பாதந் தாங்கும் ஆணின் கரம்பாதம் கீழ் எதையும் கொள்ளும்காக்கும் ஆணின் கரம் பெண்ணைகண்ணின் இமை போல்…

பாதக் கொலுசு மணிகுதி காலில் உரசுமடிபட்டு பாதம் நோகுபடிகுதிகாலை தூக்கி நின்னாநானும் வாடு வேண்டிவலியை நெஞ்சில் தாங்கு வேண்டிகைமுட்டி மடக்கி வைச்சுகாலமெல்லாம்…

வெண் நீலவானில்கலையும் கருமேகமாக கவலையான மனதைகளையும்  இசையாககாரிகையின் கால் கொலுசு பாவை உந்தன்பாதம் தீண்டும்அலைகளோடு கரை சேரும் சிப்பிக்குள்முத்தான கால் கொலுசுகடைக்கண்…

இலையிலே பூத்த மல்லி,எழில் மிகு தோற்றம் தள்ளி.வெண்மையாய் சிரிக்கும் பூவே,..உன் நறுமணம் எங்கும் வீசும்,உன் அழகை என் மனம் பேசும்.இலையிலே பூத்த…

மல்லிகையில் பன்னீர் துளி… மழைத்துளியாய் அழகாய் படிந்திருக்க…மொட்டவிழ்க்க காத்திருக்கும் முகைகளும்… பூத்து குலுங்கி சிரிக்கும் பூக்களும்… பச்சை பசுமையில் கண்ணிற்கு விருந்தளிக்கும்…

பாசமென பாசாங்காய் பல்லிளிக்கும் பணப்பித்தர்களின் மத்தியிலேவாசமதை வீசிவிட்டு வெள்ளந்தியாய் விரிந்திருக்கும் வெண்மலரேநீலவானின் நிலவதுவாய் சோலை தனில் பூத்தாயோ  ஆழியினுள் சங்கதனை பிளந்தொளிரும்…

சுகமான சுமைகள் மூன்று முடிச்சில் தொடங்கிஅம்மியும், அருந்ததியும் சாட்சியாய் உருவாகிடும் பந்தம்… ஆணும், பெண்ணும்.. உமையொரு பாகனாய்பாரங்கள் சுமப்பதிலும் சரிபாதியாய் இருந்திட்டால்…

பச்சைக் காம்பின் மேலே வெள்ளை மொட்டு…இதழ் விரியும் தருணம்மலர்ந்ததொரு சிரிப்பு வெள்ளந்தியாய்…பெண்ணவள் மன்னவன் மயங்கிடும் பொன்னான மல்லிகை…மதுரையின் நாயகி அவள்… மெத்தென்ற…

நன்றி கெட்ட உலகில்… எனக்கு நண்பனாய் இருக்கிறான்… துணையாய் என்னை பாதுகாக்கிறான்… நிழலாய் என்னை தொடர்கிறான்..ஒரு துண்டு ரொட்டிக்கு  ஓராயிரம் நன்றி…தெருவோர…

பொன்னிற வானம்…வசப்படுத்தும் மாலை…நீலக்கடல் அழகாய் பொங்க…மர நாற்காலி இரண்டும் தனிமையில் இருக்க…மேஜை மீது பூக்கள்மௌனமாய் புன்னகைக்க…அலைகளின் நுரை மெதுவாய் உரசி விளையாட…வெண்மை…