tamil poems

துக்கம் பக்கம் வந்து ஆட்டுகிறதுதுடைத்திட கைகளில்லை… வாழ்வு சொல்லும் பாடங்களில்படித்த பக்கங்கள் எல்லாமே இருள்… சிறு புன்னகை உதடு தொட்டாலும்கண்களிலிருந்தும் தூரமாகவே……

முறிச்சாலும் போகலசோம்பல் ,முறுக்கேறிக் கிடக்குதுமுதுகில் ! படைகவி பாகருதன்

உன் உதிர்ந்த முடிகளை எடுத்து புத்தகத்தில் வைத்துக் கொள்கிறேன் என்றாவது குட்டி போடலாம்! புதியபரிதி

மழையில் நனைகிறதுஎன் ஓவியம்ஆனாலும் கறையவில்லைஎன் ஓவியம்,என் இதய ஓவியமானஅவள் !!! பார்த்தசாரதி கி

தொலைப்பேசியில்தான் என்றாலும்உன் முத்தங்கள் வாங்காதுநகர்வதில்லை என் இரவுகள்… சில சமயங்களில்பக்கத்தில் ஆட்கள் இருப்பதற்காகவும்பொது இடமென கருதியும்…நீ முத்தங்கள் தராமல் விட்டு விட்டஇரவுகளின்…

என் இரு விழிகளும்…….காலை தொடக்கத்திலும்……..மாலை முடிவிலும் ……..உன்னையே காண ……….நினைக்கிறது ……அது ஏனோ தெரியவில்லை …….கனவில் வருவது போல் ……கண் முன்னே…

கூரை வேய்ந்த குடிசை குளிர்தரு பசுமரம் கொள்ளை அழகு கொப்பளிக்க குதூகல வாழ்விற்குக் குறையேது? மலர் தரும் சுகந்தமும் மயக்கம் தருநிழலும்…

தத்தி ஓடும் அழகே தாவி ஓடும் குறும்பே என் குட்டி முயலே!