vaaram naalu kavi

கொஞ்சி பேசும் பிஞ்சு இதழ்நெஞ்சில் தங்கும் நெகிழ்வுப் பிணைப்புநிதமும் நீளும் நித்திய பாசம்இதமாய்த் தவழும் இனிய சொற்கள்கணமும் வாழ வைக்கும் கடமைமனமும்…

சிப்பிக் குமிழ் சிறு வாய்தனில்சிதறிக் கிடக்கும் வெண் முத்துக்கள் வெளுத்த அரியாய் களுக்கென்ற மூரலில்செம்புலவனும் சிந்தை கொள்ளா கவியழகில் குறு இதழோடு…

கன்னங்குழிய புன்னகையை உதிர்க்கின்ற அழகுகண்ணசைவில் கொள்ளையிட நானுருகும் மெழுகு தேவதையை பூமியிலே தேடித் திரிவதேனோ?தேயாத முழுமதியாம் மழலை அதுதானோ.பட்டாம்பூச்சி பறந்தாற்போல் சுற்றிடும்…

எங்கள் இல்லறம் நல்லறமே காணசாட்சியாய் வந்த புது வரவே!தவழ்ந்தும், புரண்டும், விழுந்தும், எழுந்தும் தத்தித்தத்தி நடைபயின்ற உன் சாகசங்கள் காணக் கண்…

மழலை செல்வம் அதுவே வேணும்மழலையின் புன்சிரிப்பு கோடிக்கு சமம்குறும்பு செய்து சிணுங்கும் சிரிப்புஅன்புடன் அழைக்கும் அழகுச் செல்லம்பேசும் சொற்களால் வீசுது தென்றல்மாசில்லா…

தத்தி தத்திநடக்கும் மழலை.. தத்தளித்த தத்தளித்துநடக்கும் மழலை.. புன்சிரிப்பால் எல்லோரையும்கவரும் மழலை… குறும்பு தனத்திற்குபேர்போன மழலை… அரவணைப்பு சுகம் தரும்மழலை…. எங்கும்…

குழந்தை…! அழுத கொண்டேபிறக்கிறது மழலை… வாழ்வின் இறுதி வரை நீடிக்கும்… அம்மா மழலையின்அறிவு சொல்… அப்பா இதுவளர்ச்சி சொல்.. கேட்கவே இனிக்கும்…

ஒளி மின்னும் உன் கண்கள் ஓராயிரம் கதை சொல்லும் அவை உன் விரல் தொடும் பரிசம் விவரிக்க முடியாத இனிமையான உணர்வுகள்…