கவிதைப் போட்டி

கழிவு இல்லையேல் தூய்மை இல்லைகழிவு இல்லையேல் சுகாதாரம் இல்லைமழையில் கழியும் அசுத்தம் யாண்டும் பிழைகள் ஒழிய கழிவு வேண்டும் பழையன கழிதலும்…

ஒரு மழையிரவில் அவளை பார்த்தேன்.. பிறைநிலாவாய் வெண்புன்னகை சிந்தியவளின் நேத்திரங்களோ நேயத்தோடு எனைப்பார்க்க.., அவளின் சுவாசத்தை ஏந்திய மென்காற்று என்தேகத்தில் நுழைந்து…

வேலையில் வைக்காதே மிச்சம்!முடித்தால் வருமோ அச்சம்!நீதிக்கு பணமோ துச்சம்!நேர்மையை விட்டால் எச்சம்!மனதிற்கு அமைதியே உச்சம்!!                பூமலர்

கழிந்தே போன காலமதன் சுவடுகளாம் பொக்கிஷ நினைவுகள் …பாதையில் பூத்த கால்தடங்கள் உணர்த்தும் உண்மை கேளீர்! நாளை நிச்சயமில்லா இப்பூவுலகில் இன்று…

கடல் தந்தமீதக்கவிகதிரவனின் ஒளிக்குசிலையாகிநீரைக் கொடையாகஅளித்துஉப்பு நயமாகிப்போகாவிடில்உணவுப் பந்தலுக்குஉவகையிழப்பு! ஆதி தனபால்

அளவற்ற அன்பே போதும்துரோகத்தை தூக்கி எறிகிறேன்மிச்சம் வைக்காதே ஏமாற்றத்தைதுடைத்து வைத்த மனதில்வலிகள் நிரந்தரமாக வாழட்டும் ஹரிமாலா

அடுப்படி புகைஉயிர் வளர்க்கும்!தொழிற்சாலை புகை வளம் கெடுக்கும்!வாயில் புகைஉயிர் குடிக்கும்!!                பூமலர்

காற்றுப்புகா இதமான அணைப்பு..இதழ்களின் காதல் பரிமாற்றம்..தீண்டல்களில் உடல் சிலிர்க்க…மச்சங்கள் மட்டும் மிச்சமாகிபேரானந்தம் தரும் கூடலிது…! ✍️அனுஷாடேவிட்.

என் தாத்தா பாட்டியின் மிச்சம் பெற்றோர்.பெற்றோரின் மிச்சம் நான்.எந்தன் மிச்சம் என்பிள்ளைகள்.பிள்ளைகளின் மிச்சம் பேரன் பேத்திகள்.மிச்சம் உச்சத்தில்இருந்தால் உயர்வே. வைரமணி

எலுமிச்சைவிற்று மிச்சமாகிய சொச்சத்தில்பட்சணமேந்தி கச்சங்கட்டி கிழவன்வரகுச்சமாய் பண்ணியம் குவிந்துகிடந்தும்எச்சிலூற ரசித்துண்ணும் பெயரன்செயலில்பேருச்சத்திலேறியது வளர்ப்பும் உவகையும்! புனிதா பார்த்திபன்