எழுதியவர்: இ.டி.ஹேமமாலினி
பௌர்ணமி இரவு நெருங்கியது. லீனா தன்னுடைய கேமரா மற்றும் ஒலிப்பதிவுக் கருவியுடன் மலையேறத் தொடங்கினாள்.
“காற்று பலமாக வீசியது, தூரத்தில் தொங்கும் உலோக மண்டையோடு மெல்லியதாக உராய்வது போன்ற சத்தம் கேட்டது.
மலை உச்சிக்குச் சென்றதும், அந்தப் பிரம்மாண்டமான மண்டையோடு நிலவொளியில் மினுமினுத்தது. மணி நள்ளிரவை நெருங்கியதும், லீனா ஆச்சரியப்படும் விதமாக, அந்த மண்டையோட்டிலிருந்து மென்மையான நீல நிற ஒளி வெளிவரத் தொடங்கியது.
கூடவே, ஒரு வினோதமான, அமைதியான இசை காற்றில் மிதந்து வந்தது. லீனா பதற்றத்துடன் அனைத்தையும் பதிவு செய்தாள்.
அப்போதுதான் கவனித்தாள், அந்த ஒளியும் ஒலியும் மண்டையோட்டிலிருந்து வரவில்லை, அதன் உள்ளிருந்து வந்துகொண்டிருந்தது.
மெதுவாக மண்டையோட்டின் ஒரு பக்கம் திறந்தது…
உள்ளே என்ன இருந்தது?
மண்டையோட்டின் உள்ளே, சிறியதாக ஒளிர்ந்து கொண்டிருக்கும் ஒரு படிகக்கல் இருந்தது. அந்தப் படிகக்கல்லில் இருந்துதான் அந்த நீல நிற ஒளியும், அமைதியான இசையும் வெளிவந்துகொண்டிருந்தன. லீனா நெருங்கிப் பார்த்தாள். அந்தக் கல் பார்ப்பதற்கு மிகவும் வினோதமாக இருந்தது. அதைத் தொட்டவுடன், அவளுக்குள் ஒரு அமைதியான உணர்வு பரவியது.
முற்றும்.
போட்டியில் கலந்து கொள்ள விரும்புவோர் இத்திரியை கிளிக் செய்யவும்.
