எழுதியவர்: இ டி.ஹேமமாலினி
இருள் சூழ்ந்த ஒரு பழைய பங்களா. நூற்றாண்டுகள் கடந்த அதன் சுவர்கள் மௌனத்தின் சாட்சியாக நின்றன.
“கதவுகள் துருப்பிடித்துப் போயிருந்தன. ஜன்னல்கள் உடைந்து காற்றில் ஆட்டம் கண்டன..
“அந்த பங்களாவைச் சுற்றி ஒருவித பயங்கரமான அமைதி நிலவியது.
“யாரும் அந்தப் பக்கம் செல்வதில்லை. ‘சாத்தானின் இல்லம்’ என்று அந்தப் பகுதி மக்கள் அதை மக்கள் அழைத்தனர்.
“அந்தப் பங்களாவிற்குள் நுழைந்தான் ஒரு இளைஞன். பெயர் ஆகாஷ். துணிச்சல் மிகுந்தவன், திகில் கதைகள் மீது தீராத ஆர்வம் கொண்டவன்.
அந்த பங்களாவின் மர்மத்தை வெளிக்கொணர அவன் தனியாக வந்திருந்தான். கையில் ஒரு டார்ச் லைட். அவன் ஒவ்வொரு அறையாகச் சென்று பார்த்தான்.
எங்கும் தூசி படர்ந்த தளவாடங்கள், உடைந்த கண்ணாடிகள், கிழிந்த ஓவியங்கள் துகள்கள்..
ஒரு அறையில், தரையில் ஏதோ ஒரு பொருள் மின்னியதைப் பார்த்தான் ஆகாஷ்.
குனிந்து பார்த்தான். அது ஒரு சிறிய புத்தகம். தங்க நிற அட்டையுடன் இருந்தது.
புத்தகத்தின் முன்பக்கத்தில், இரத்தச் சிவப்பு நிறத்தில் ஒரு வினோதமான மண்டை ஓட்டின் படம் வரையப்பட்டிருந்தது அது அவன் கண்ணுக்கு மட்டும் மிளிர..
அதை எடுத்ததும் ஆகாஷுக்கு ஒருவித நடுக்கம் ஏற்பட்டது.
புத்தகம் மிகவும் குளிர்ச்சியாக இருந்தது.
ஆகாஷ் அந்தப் புத்தகத்தைத் திறந்தான். அதன் பக்கங்கள் கறுப்பாக இருந்தன. அதில் வினோதமான, புரியாத எழுத்துக்கள் நெருப்பு போல சிவந்த நிறத்தில் எழுதப்பட்டிருந்தன.
அவன் ஒரு பக்கத்தைத் தொட்டதும், அவனுக்குள் ஒரு வினோதமான உணர்வு ஊடுருவியது. பயமும் ஆர்வமும் ஒருங்கே அவனை ஆட்கொண்டன.
அன்று இரவு, ஆகாஷுக்கு அந்தப் புத்தகம் உயிர்பெற்று அவன் முன் விரிந்தது.
அந்த சிவப்பு நிற எழுத்துக்கள் உயிர்பெற்று அவனை நோக்கி வந்தன. ஒரு பயங்கரமான உருவம் அந்தப் புத்தகத்திலிருந்து வெளிவந்து அவனைத் துரத்தியது..
திடுக்கிட்டு பார்க்க ஆகாஷ். உடல் முழுவதும் வியர்த்திருந்தது. பயம் அகலவில்லை.
அவன் அந்தப் புத்தகத்தைப் பார்க்கவே பயந்தான். ஆனாலும், ஏதோ ஒரு வினோதமான சக்தி அவனை அந்தப் புத்தகத்தை மீண்டும் பார்க்கத் தூண்டியது…
அவன் மெதுவாக அந்தப் புத்தகத்தை எடுத்தான். ஒரு பக்கத்தைத் திறந்தான். அந்தப் பக்கத்தில், யாரோ ஒருவரின் மரணம் பற்றிய பயங்கரமான விவரணைகள் எழுதப்பட்டிருந்தன.
“அவன் அடுத்தப் பக்கத்தைத் திருப்பினான். அதில், அந்த பங்களாவில் முன்பு வாழ்ந்த ஒரு குடும்பத்தின் சோகமான கதை இருந்தது. அவர்கள் அனைவரும் மர்மமான முறையில் இறந்து போனார்கள் என்று எழுதப்பட்டிருந்தது.
நாட்கள் செல்லச் செல்ல, அந்தப் புத்தகம் ஆகாஷின் வாழ்க்கையில் வினோதமான மாற்றங்களை ஏற்படுத்தத் தொடங்கியது.
அவன் செல்லும் இடங்களிலெல்லாம் வினோதமான நிழல்கள் தெரிவது போலவும், யாரோ அவனைப் பின் தொடர்வது போலவும் உணர்ந்தான். அந்தப் புத்தகத்தில் எழுதப்பட்டிருந்த பயங்கரமான சம்பவங்கள் அவனது கண் முன்னே நடப்பது போன்ற பிரமை ஏற்பட்டது.
“ஒரு நாள், அந்தப் புத்தகத்தில் ஒரு எச்சரிக்கை வாசகம் இருந்தது: “இந்தப் புத்தகத்தின் ரகசியங்களை முழுமையாக அறிந்தால், நீயும் இந்த இருளில் ஒரு பகுதியாகி விடுவாய்.” இந்த வாசகம் ஆகாஷை பயமுறுத்தியது.
ஆனால், அவன் அந்த மர்மத்தை அறியும் ஆர்வத்தை விட முடியவில்லை.
“அவன் தொடர்ந்து அந்தப் புத்தகத்தைப் படித்தான். ஒவ்வொரு பக்கமும் ஒரு புதிய திகில் கதையை அவனுக்குக் காட்டியது.
“அந்த பங்களாவின் ஒவ்வொரு மூலையிலும் ஒளிந்திருக்கும் பயங்கரமான உண்மைகள் அவனுக்குத் தெரிய வந்தன.
அந்தப் பங்களாவில் யாரோ ஒரு கொடிய ஆவி உலாவுவதையும், அந்த ஆவிதான் அந்த மரணங்களுக்குக் காரணம் என்பதையும் அவன் அறிந்தான்.
திடீரென்று, அந்தப் புத்தகத்தில் அவனது பெயர் எழுதப்பட்டிருப்பதைக் கண்டான் ஆகாஷ். அவனது இதயம் வேகமாக துடிக்கத் தொடங்கியது.
அடுத்த வரியில், “நீயும் விரைவில் இங்கு வந்து சேருவாய்,” என்று எழுதப்பட்டிருந்தது.
பயத்தில் உறைந்தான் ஆகாஷ்.
அந்தப் புத்தகத்தின் சக்தி எவ்வளவு பயங்கரமானது என்பதை அவன் உணர்ந்தான். அவன் உடனே அந்தப் புத்தகத்தை தூர எறிய முயன்றான்.
“ஆனால், அவனால் முடியவில்லை. ஏதோ ஒரு சக்தி அவனது கைகளை இறுகப் பிடித்திருந்தது.
அந்தப் புத்தகம் மெல்ல ஒளிரத் தொடங்கியது. அதிலிருந்து அந்த பயங்கரமான உருவம் மீண்டும் வெளிவந்தது. இந்த முறை, அது நிஜம் என்பதை ஆகாஷ் உணர்ந்தான்.
அந்த உருவம் அவனை நோக்கிப் பயங்கரமான சிரிப்புடன் நெருங்கியது.
அடுத்தது என்ன நடந்தது என்று யாருக்கும் தெரியாது.
ஆனால், சில நாட்களுக்குப் பிறகு, அந்த பழைய பங்களாவிற்குச் சென்றவர்கள் ஆகாஷையும் காணவில்லை என்றும், அந்த தங்க நிற புத்தகம் அதே அறையில் திறந்த நிலையில் கிடந்ததாகவும் கூறினார்கள்.
அந்தப் புத்தகத்தின் அடுத்த பக்கத்தில் புதிதாக ஒரு பெயர் இரத்தச் சிவப்பு நிறத்தில் எழுதப்பட்டிருந்தது…
அந்தப் பங்களா இன்னும் இருண்டதாக மாறியது. ஆகாஷின் அலறல் காற்றுடன் கலந்து மறைந்தது.
“அந்த மாயப் புத்தகம் அடுத்த பலிக்காகக் காத்திருந்தது. சாத்தானின் இல்லம் தனது இரையை விழுங்கியது..
“அந்தப் பங்களாவின் கதவுகள் இப்போது தானாக மூடிக்கொண்டன. ஜன்னல்கள் பலமாகச் சாத்தின. உள்ளிருந்து ஒரு பயங்கரமான சிரிப்பொலி கேட்டது.
சுற்றுவட்டாரமே அந்த ஒலியால் அதிர்ந்தது. பிறகு அமைதி நிலவியது.
அந்த அமைதி மரணத்தை விட பயங்கரமானதாக இருந்தது.
அந்த மாயப் புத்தகம் தனது வேலையை முடித்துவிட்டது. ..
முற்றும்.
போட்டியில் கலந்து கொள்ள விரும்புவோர் இத்திரியை கிளிக் செய்யவும்.
