எழுதியவர்: இ டி.ஹேமமாலினி
“டாக்டர் அருண் ஒரு புகழ்பெற்ற விஞ்ஞானி. அவருக்குப் பழங்காலத்து அறிவியல் கண்டுபிடிப்புகள் மீது தீராத ஆர்வம். ஒருநாள், அவர் ஒரு பழைய நூலகத்தில் தூசி படிந்த புத்தகங்களை ஆராய்ந்து கொண்டிருந்தபோது, வினோதமான ஒரு புத்தகத்தைக் கண்டார்.
அதன் அட்டை தங்க நிறத்தில் இருந்தது. ஆனால், வினோதமான ஒளிரும் பச்சை நிற எழுத்துக்கள் அதில் பொறிக்கப்பட்டிருந்தன.
புத்தகத்தைத் திறந்ததும், அதில் இருந்த பக்கங்கள் வழக்கமான காகிதத்தைப் போல இல்லை. அவை மெல்லிய, ஒளி ஊடுருவக்கூடிய படலங்களாக இருந்தன.
உள்ளே இருந்த எழுத்துக்கள் எந்த ஒரு அறியப்பட்ட மொழிக்கும் சொந்தமானதாக இல்லை.
ஆனால், அருண் அந்தப் பக்கங்களைப் பார்க்கப் பார்க்க, அவரது மூளையில் சில அறிவியல் கோட்பாடுகள் மின்னியது போல இருந்தது.
“அது ஒருவிதமான காட்சி மொழி என்பதை அவர் உணர்ந்தார். ஒவ்வொரு பக்கமும் ஒரு சிக்கலான அறிவியல் கருத்தை எளிய படங்களாக விளக்கியது.
முதல் பக்கத்தில், அணுவின் கட்டமைப்பு மிகத் தெளிவாக வரையப்பட்டிருந்தது.
ஆனால், அதில் காட்டப்பட்டிருந்த சில துகள்கள் இதுவரை விஞ்ஞானிகள் கண்டறியாதவை போல் இருந்தன.
அடுத்த பக்கத்தில், காலப்பயணம் பற்றிய ஒரு வரைபடம் இருந்தது. அது தற்போதைய கோட்பாடுகளை விட மிகவும் வித்தியாசமான பாதைகளை பரிந்துரைத்தது.
அருண் அந்தப் புத்தகத்தை இரவும் பகலும் படிக்கத் தொடங்கினார். ஒவ்வொரு நாளும் புதிய புதிய அறிவியல் உண்மைகள் அவருக்குப் புலப்பட்டன. ஒளி, ஒலி, ஈர்ப்பு விசை என எல்லாவற்றையும் பற்றிய ஆழமான புரிதல் அவருக்குள் உருவானது.
“அந்தப் புத்தகம் ஒரு மேம்பட்ட நாகரிகத்தின் அறிவியல் அறிவின் களஞ்சியமாக இருந்தது.
ஆனால், அந்தப் புத்தகம் சாதாரணமானதல்ல என்பதை அருண் உணரத் தொடங்கினார்.
சில நேரங்களில், அவர் ஒரு பக்கத்தைப் படிக்கும்போது, அந்த வரைபடங்கள் உயிர்பெற்று அவர் கண் முன்னே விரிவது போலிருக்கும். ஒருமுறை, அவர் ஒரு விண்மீன் திரளின் படத்தை பார்த்துக் கொண்டிருக்கும்போது, அந்த அறை முழுவதும் விண்மீன்களின் ஒளியால் நிரம்பியது.
அருண் அந்தப் புத்தகத்தின் தோற்றம் பற்றி ஆராயத் தொடங்கினார்.
ஆனால், அது எங்கிருந்து வந்தது, யார் அதை உருவாக்கியது என்ற எந்த தகவலும் கிடைக்கவில்லை. கார்பன் டேட்டிங் போன்ற எந்த முறையும் அதன் வயதை கணிக்க முடியவில்லை.
அது காலத்தை மீறிய ஒரு பொருளாக இருந்தது.
அந்தப் புத்தகத்தில் இருந்த சில கோட்பாடுகள் தற்போதைய விஞ்ஞானத்தின் எல்லைகளைத் தாண்டியதாக இருந்தன.
உதாரணமாக, ஒரு பக்கத்தில், எண்ணங்களை நேரடியாகப் பரிமாறிக் கொள்ளும் ஒரு தொழில்நுட்பம் விளக்கப்பட்டு இருந்தது. மற்றொரு பக்கத்தில், பொருட்களைத் தூரத்திலிருந்து நகர்த்தும் ஆற்றல் பற்றிய குறிப்புகள் இருந்தன.
அருண் அந்தப் புத்தகத்தின் உதவியுடன் சில சிறிய சோதனைகளைச் செய்யத் தொடங்கினார்.
ஆரம்பத்தில் சந்தேகமாக இருந்தாலும், ஒவ்வொரு முறையும் அந்தப் புத்தகத்தில் இருந்த தகவல்கள் சரியாக இருந்தன. விஞ்ஞான உலகம் இதுவரை அறியாத பல புதிய கண்டுபிடிப்புகளை அவர் நிகழ்த்தினார். ஆனால், அந்த மாயப் புத்தகத்தின் ரகசியத்தை அவர் யாருக்கும் சொல்லவில்லை.
ரகசியமாக பாது காத்தாலும்..
ஒரு நாள், அந்தப் புத்தகத்தின் கடைசிப் பக்கத்தில் ஒரு எச்சரிக்கை வாசகம் தோன்றியது: “இந்த அறிவை நீ எவ்வாறு பயன்படுத்துகிறாய் என்பதைப் பொறுத்தே இதன் சக்தி அமையும்.” அந்த வார்த்தைகள் அருணை ஆழமாக சிந்திக்க வைத்தன.
அவர் அந்த அறிவை மனித குலத்தின் நன்மைக்காக மட்டுமே பயன்படுத்த முடிவு செய்தார். ஆனால், அந்த மாயப் புத்தகம் எப்படி அவர் கைகளுக்கு வந்தது என்பதைப் பற்றிய மர்மம் மட்டும் நீங்காமலேயே இருந்தது.
ஒருவேளை, விஞ்ஞானத்தின் எல்லைகள் விரியும் போது, அந்தப் புத்தகத்தின் உண்மையான நோக்கம் புரிய வரலாம்.
அருண் அந்த மாயப் புத்தகத்தின் மூலம் கண்டறிந்த புதிய துகள்களை வைத்து ஒரு புதிய வகை ஆற்றலை உருவாக்கினார்.
அது சுற்றுச்சூழலுக்கு எந்தவிதமான பாதிப்பையும் ஏற்படுத்தாத சுத்தமான ஆற்றலாக இருந்தது.
இந்த கண்டுபிடிப்பு உலகெங்கிலும் உள்ள எரிசக்தி பிரச்சனைகளுக்கு ஒரு நிரந்தர தீர்வாக அமைந்தது.
விஞ்ஞான உலகம் அருணின் இந்த கண்டுபிடிப்பை வியந்து பாராட்டியது. ஆனால், அவர் அந்த கண்டுபிடிப்பின் பின்னணியில் இருந்த மாயப் புத்தகத்தைப் பற்றி யாருக்கும் தெரிவிக்கவில்லை.
ஒருமுறை, அருண் அந்தப் புத்தகத்தில் இருந்த எண்ணங்களைப் பரிமாறிக் கொள்ளும் தொழில்நுட்பத்தைப் பயன்படுத்தி ஒரு சோதனையைச் செய்தார்.
அவர் தனது எண்ணங்களை ஒரு கருவியின் மூலம் மற்றொரு விஞ்ஞானிக்கு அனுப்ப முயற்சித்தார். அந்த முயற்சி வெற்றியடைந்தது.
ஆனால், தனிப்பட்ட எண்ணங்களை மற்றவர்கள் அறிவது எவ்வளவு ஆபத்தானது என்பதை உணர்ந்த அவர், அந்த ஆராய்ச்சியை மேற்கொண்டு தொடரவில்லை.
அந்த மாயப் புத்தகம் அருணுக்கு விஞ்ஞானத்தின் புதிய எல்லைகளைக் காட்டியது. ஆனால், அதே நேரத்தில் அந்த அறிவை கவனமாக கையாள வேண்டும் என்பதையும் உணர்த்தியது. அந்தப் புத்தகம் ஒரு சாபமா அல்லது வரமா என்பதை காலம்தான் தீர்மானிக்க வேண்டும் என்று அருண் நம்பினார்.
அவர் அந்தப் புத்தகத்தை ஒரு பாதுகாப்பான இடத்தில் வைத்துவிட்டு, தான் கண்டறிந்த புதிய அறிவை மனித குலத்தின் முன்னேற்றத்திற்காகப் பயன்படுத்தத் தொடங்கினார்.
அந்த மாயப் புத்தகம் ஒரு மர்மமாகவே தொடர்ந்தாலும், அருணின் கண்டுபிடிப்புகள் விஞ்ஞான வரலாற்றில் ஒரு புதிய அத்தியாயத்தை எழுதின.!
முற்றும்.
போட்டியில் கலந்து கொள்ள விரும்புவோர் இத்திரியை கிளிக் செய்யவும்.
